«تپه مای‌خان» تعیین عرصه شد/ کشف قطعاتی از سفال دوره اشکانی
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۸۷۲۶
سرپرست هیئت باستان‌شناسی منطقۀ سرپل زهاب گفت: «مای‌خان» بقایای استقراری باستانی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد و همچنین دوره اشکانی است که در حاشیه دشت حاصلخیز زهاب قرار گرفته است.
به‌گزارش خبرگزاری برنا، شکوه خسروی سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: در سال ۱۳۹۴ بررسی‌های باستان‌شناختی منطقۀ سرپل زهاب استان کرمانشاه شامل دشت‌های قلعه شاهین، بشیوه و زهاب به انجام رسید و ۱۹۳ محوطه باستانی در این منطقه شناسایی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی یکی از محوطه‌های مهم مورد بررسی در دشت زهاب را تپه مای‌خان عنوان کرد که بقایای استقرار بزرگ و مهمی از دوره پیش از تاریخ است.
این باستان‌شناس اظهار کرد: با توجه به وضعیت محوطه و آسیب‌های موجود به واسطۀ عبور جاده، حفر سنگر، ایجاد پایگاه نظامی، تسطیح اراضی و ... آسیب‌های جدی به این محوطه وارد آمده و ادامه برخی از این فعالیت‌ها به ویژه تعریض جاده و تسطیح اراضی باعث نابودی این محوطه می‌شد، از این رو پژوهشکده باستان‌شناسی تعیین عرصه محوطه به‌منظور حفاظت و صیانت از این محوطه باستانی را در اولویت برنامه‌های خود قرار داد و در همین راستا با مجوز پژوهشگاه، هیئتی برای تعیین عرصه تپه مای‌خان راهی دشت زهاب در غرب استان کرمانشاه شد.
خسروی تصریح کرد: مای‌خان بقایای استقراری باستانی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد و همچنین دوره اشکانی است که در حاشیه دشت حاصلخیز زهاب قرار گرفته و بر اساس یافته‌های سطحی و توپوگرافی محوطه، احتمالا وسعتی در حدود ۶ هکتار داشته است.
این دانش آموخته دکتری باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس افزود: هیئت باستان‌شناسی از نیمه مرداد ماه کار خود را آغاز و با حفر ۲۸ گمانه تلاش کرده که تا حد امکان عرصه محوطه را شناسایی کند.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اشاره به اهمیت توالی استقرار دورۀ پیش از تاریخ در تپه مای‌خان در مطالعۀ باستان‌شناسی دامنه‌های غربی رشته کوه زاگرس، اظهار کرد: دشت زهاب دشتی سیلابی است و احتمالاً شماری از استقرارهای کف دشت در زیر رسوبات آبرفتی دفن شده‌اند، با این حال مای‌خان در حاشیه دشت و بر روی نخستین تپه ماهورها قرار گرفته و به همین دلیل در زیر رسوبات دفن نشده و این وضعیت فرصت مناسبی برای مطالعۀ بقایای باستان‌شناسی دوره پیش از تاریخ را فراهم خواهد کرد.
وی با اشاره به کشف سفال‌های فرهنگ حلف، سامرا، عبید و اوروک و همچنین قطعاتی از سفال دوره اشکانی در محوطه خاطرنشان کرد: در بررسی سطحی محوطه و همچنین در گمانه‌های کاوش شده سفال‌های متعددی از هزاره ششم تا چهارم پیش از میلاد به دست آمد که نشان می‌دهد استقرار در این محوطه از دوره مس و سنگ قدیم آغاز و تا دوره مس و سنگ جدید ادامه داشته، اما اوج وسعت محوطه در هزاره پنج پیش از میلاد و دورۀ عبید بوده به‌طوری‌که وسعت محوطه در این دوره به حدود هفت هکتار رسیده است.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: گردشگری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۸۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف نقوش صخره‌ای جدید در ورزقان
به گزارش خبرگزاری مهر، علی نریمانی رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان که دکتری باستان‌شناسی دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: شهرستان ورزقان واقع در منطقه شمال‌غرب ایران همواره به‌عنوان یکی از مناطق مهم در مطالعات باستان‌شناسی ایران و جنوب قفقاز مطرح بوده است که پژوهش‌های باستان‌شناسی انجام شده در این منطقه تاکنون آثار متنوعی از قبیل قلعه، گورستان، معماری صخره‌ای، مقابر دوران اسلامی را شناسایی و معرفی کرده است. در سال ۲۰۲۱ میلادی بررسی باستان‌شناختی که در محدوده معدن مس سونگون به انجام رسید و طی این بررسی‌ها و مطالعات نقوش صخره‌ای نویافته‌ای شناسایی شدند. این هنر صخره‌ای روی تخته سنگ‌های ایجاد شده که نمونه‌های مشابه آن در سایر مناطق ایران و جمهوری آذربایجان قبل شناسایی شده است. اهمیت این سنگ‌نگاره‌ها در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخره‌ای دوران پیش از اسلام ایران و جنوب قفقاز حائز اهمیت ویژه‌ای است.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان ادامه داد: براساس نتایج به دست آمده این نقوش در حالت‌های منفرد و دسته‌جمعی روی سنگ‌های سیاه از جنس آهنی به‌روش کوبشی ایجاد شده‌اند که بیشترین نقوش کشف شده در این سنگ‌ها متعلق به بز کوهی بوده که از این حیث قابل مقایسه با نمونه‌های زیادی از ایران و جمهوری آذربایجان است. نقوش نشانگر ماهیت کوچرو و شکارگر بودن طراحان این آثار است. دوره‌های زمانی شکل‌گیری این نقوش به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران مشخص نیست و نمی‌توان براساس مطالعات مقایسه‌ای گاهنگاری خاصی برای آنها ارائه داد.
وی بیان کرد: این نقوش صخره‌ای در ارتفاع ۱۳۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. همچنین این منطقه محیطی مناسب برای فعالیت‌های گله‌داری بوده و از قدیم‌الایام شغل اصلی مردم منطقه گله‌داری به خصوص پرورش بز و گوسفند بوده است. نقوش صخره‌ای قوشا داش برروی سنگ‌های سیاه رنگی از جنس آهن ایجاد گردیده که بر روی تراس شیب دار و مشرف به راه قدیمی موسوم به «ائل‌یولو» قرار دارد.
نریمانی با اشاره به عدم انجام مطالعات منسجم بر روی هنر نقوش صخره‌ای افزود: باتوجه به اینکه تاکنون در منطقه شمال‌غرب ایران شناسایی تعدادی نقوش صخره‌ای منجر به انجام مطالعات منسجمی در خصوص این هنر در ایران نشده است، مطالعات در خصوص این نقوش نیز مراحل اولیه خود را طی می‌کند. بنابراین نیاز است تا اطلاعات سایر محوطه‌ها نیز برای بررسی دقیق‌تر این موضوع، شناسایی و جمع‌آوری شود. برای این منظور بررسی باستان‌شناختی در محدوده معدن مس سونگون انجام شد که نتایج آن منجر به شناسایی محوطه قوشا داش شد.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان و دکتری باستان شناسی در انتهای صحبت‌های خود با اشاره به اهمیت انجام مطالعات در حوزه هنر نقوش صخره‌ای و شناخت تاریخ جامعه‌شناختی و انسان‌شناختی منطقه آذربایجان، گفت: این محوطه شامل نقوش بز، آهو و انسان است که به‌صورت جداگانه یا در یک جمع به معرض نمایش درآمده‌اند. این نقوش می‌توان درآمدی بر شناخت برخی از مفاهیم انسان‌شناختی و جامعه‌شناختی مبتنی بر زندگی کوچ‌روی و دامدار و شکارگر است، به‌طوری که نقوش حیوان بز بیانگر اقتصاد متکی بر فعالیت‌های دامداری و کوچ‌روی بوده و نقش حیوان آهو نشان از وجود شکار در این جامعه دارد. برخی از پژوهشگران در ایران دوره زمانی ایجاد این نقوش به‌خصوص نقش بز را به دوران پیش‌از تاریخ ارتباط می‌دهند اما به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران امکان تعیین قدمت این هنر صخره‌ای وجود ندارد و نمی‌توان دوره زمانی خاصی برای این آثار در نظر گرفت. این نقوش در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخره‌ای ایران و جنوب قفقاز بسیار حائز اهمیت هستند.
کد خبر 6091458
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»